Gustav Klimt
Gustav Klimt Reproductie Schilderijen
Gustav Klimt werd geboren in juli 1862 in Baumgarten, Oostenrijk, aan een familie van armoedige immigranten, samen met zes broers en zussen. Vanwege hun financiële situatie waren de ouders van Klimt altijd op zoek naar betaalbare woonomstandigheden, waardoor ze gedwongen werden veel te reizen. Hun positie werd alleen maar erger nadat de aandelenmarkt in Wenen was neergestort toen hij nog maar 11 jaar oud was. Een jaar later overleed zijn jonge zus, met gevolgen voor hem, maar vooral zijn oudere zus en moeder, Anna Klimt - die ook heel artistiek was.
Kunstkopie van Klimt
In 1876, Klimt begon het bijwonen van de Weense School of Applied Arts and Crafts, op slechts veertien jaar oud, waar hij architectuurtekening studeerde met een beurs. Zijn jongere broer sloot zich ook aan bij de school en beiden wilden tekenleraren worden. Ze werkten later samen om vele opdrachten voor muurschilderingen in musea, theaters en kerken af te ronden. Klimts werk begon te veranderen, in tegenstelling tot veel van de klassieke symboliek gebruikt door academische kunstenaars en hij zocht inspiratie in de decoratieve stijl van het Byzantijnse tijdperk.
Kunst reproducties van Klimt
Samen met schilders, architecten en beeldhouwers als Josef Hoffmann, Joseph Maria Olbrich en Koloman Moser vormde Klimt de Unie van Oostenrijkse kunstenaars, beter bekend als de Weense Secession, en was de eerste president van de groep in 1897. De moderne groep ook creëerde een tijdschrift genaamd Ver Sacrum. In deze periode was het Kunstlerhaus het centrum van de kunstlocatie, maar voorstander van meer conservatief werk over de avant-garde kunst, waardoor moderne kunstenaars gedwongen werden een alternatieve manier te vinden om hun werk te promoten. Na ongeveer acht jaar verlieten Klimt en vele andere kunstenaars van de Secession de groep omdat ze nog steeds moeite hadden om hun verkoop te behouden en vaak niet akkoord gingen met lokale galerijen en hun associatie met hen.
Bekende Schilderijen van Gustav Klimt
De Oostenrijkse kunstenaar was vrij teruggetrokken en bracht ongeveer acht tot negen uur door in zijn atelier, waardoor de toegang van gasten werd ontzegd. Hierdoor is er weinig bekend over zijn manier van werken, hoewel we weten dat hij vaak het deuntje "Der Lindenbaum" neuriede, door Schubert. Op de deur van zijn studio stond een briefje waarin stond dat kloppen nutteloos zou zijn omdat hij niet zou openen. Sommige critici zeggen dat de manier waarop Klimt werd opgenomen in de popcultuur, zijn werk eendimensionaal lijkt te maken. Sommige academici beweren ook dat het een vergissing was om de kunst van Klimt te intellectualiseren vanwege zijn eenvoud als persoon. Hij woonde nooit alleen en verdeelde zijn woning met zijn gezin. Kunsthistorici uit het verleden construeerden het idee dat hij een 'grote kunstenaarsheld' was, maar hedendaagse historici geloven dat er een moeiteloosheid is in zijn kunstwerken, omdat het de kunstenaar zelf weerspiegelt.
Op de leeftijd van dertig was Klimt financieel stabiel.
Hij ervoer het tragische verlies van zijn vader, Ernst, evenals zijn jongere broer, waardoor hij verantwoordelijk bleef voor zijn gezin. Na vele jaren van terugtrekking uit de kunstwereld, kwam Klimt terug met een sterker verlangen om tegen het artistieke establishment in te gaan door zijn eigen unieke kunst te creëren. Het werk van de schilder werd nog symbolischer, maar gebruikte niet de conventionele iconografie. Zijn gebruik van naaktheid veroorzaakte veel controverse, maar hij ontving nog steeds een aanzienlijk bedrag aan commissies van zijn beschermheren. Klimt werkte nu in de zeer decoratieve stijl van de art nouveau, met uitbarstingen van kleur en grote gebieden bedekt met goud. Klimt schilderde vooral portretten van sensuele vrouwen maar werd ook beroemd om zijn intense landschappen. Veel opkomende artiesten werden door hem gesponsord, zoals Egon Schiele.
